18 Ağustos 2010 Çarşamba

Kötü haber tez duyulur (İyilik kaldı mı ki?)

 İyilikle kötülüğün mücadelesi en eski hikayelerden biridir.Hatta kimi ülkelerde bile bir sembol veya bir felsefe olarak da görülür.Denge meselesi bu diye kafadan kestirip atmak çok çok kolay gibi gözükür.En basit örneği bile zıt kutupları olan mıknatıslarla verebilirsiniz.Eksi-Artı ile birlikte olmazsa ayakta kalmak mümkün mü? Diyebiliriz  ;) Gerçekleri kabul ettiğinizde ( Bu da bünye ile alakalı kimileri de etmeyebilir) o zaman "fark" faktörü devreye giriyor.Şimdi buraya nasıl mı geldik?
  İşe günümüzden bahsetmekle başlamak istiyorum.Haberler mesela; Gazeteyi açtığınızda veya internetten baktığınızda magazin kısımlarını atın Dünya'da olup bitenler arasında kaç tane iyi haber var? Ya da iyi olan haberleri kim yayınlayabiliyor.Devamlı kaos,negatiflik,aşağıya iniş,mutsuzluk,çaresizlik,çözümü olmayan işler... Sorunlar elbette gelecek ve sorun=negatiflik.Pozitif kısımdan bahsetmek gerekirse eğer bir pürüzün olmaması gerekiyor.Bütün bunları bir şekilde etkileşimle kendi bünyesine katan insanlar etrafa çok da pozitif bir bakış açısı ile bakacağını sanmıyorum veya pozitif enerji yayacağını düşünmüyorum (Sünger olmak belli bir yere kadar)
 İşin empoze yönünü başka bir tarafa ayırıyorum (değişik planlar,beyin yıkama,olayları örtbas etme...) Diğer taraftan ele almak gerekirsek; Enerji yayımı ile alakalı diyeceğim de kaç kişi iyi şeyler yaşayıp bunu etrafına saçabilir? Bulunduğu koşulları göz önüne alırsak,etraftaki bireyleri... İyinin pek karlı iş olmadığını da hep gösterirler filmlerde.Aslında yer altındadır.Keyifi süren kötülük sokaklarda cirit atar.
 Her türlü işte kötü veya tu kaka oldu mu yüksek sesle söylenir!
Sanırım işin özünde kişinin yapamadığı veya yapamayacağı şeyi gördüğünde bu bireyin kendisinde bir özgürlük oluşturuyor (Negatiflik başlangıcı) ve istediği gibi söyleme lüksünü doğuruyor haliyle.
İyi kısmı gözünüzün önüne getirin yine aynı X şahıs,kendisi yapamadığında,beceremediğinde bunun tam tersini karşı tarafta gördüğünde hazımsızlık,ezilme ve diğer psikolojik reaksiyonları verebiliyor.Ters tepki ama bunun aslında tebrik edilmesi gereken bir olay olduğunu söylesek de.Ya vazgeçiliyor ya da unutup gidiliyor.

Pozitifliğin sesi çok çıkmaz,deli gibi eleştirilirsiniz ama ufacık bir hata sizin tüm yaptığınız işleri (iyi) anında yok edebilir.Bunun üstesinden gelmek de bakış açısı,kendini yetiştirme ve doğru gözlemler,tecrübelerle artı ahlakla alakalıdır diye düşünüyorum.

 Doğrunun ne kadar pısırık,yanlışın da ne kadar yüzsüz olduğunu bu Dünya'da anladım.

Cem Yılmaz'dan da en güzel örneğini izleyelim ;) (video linki metacafe'dir ona göre,youtube falan yapmadık sizi düşünerek)
 Salaklık ve Reaksiyon



0 Sen ne diyon birader? Anlat:

Siz Beğendiniz ;)

Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı